Αμερικανισμός, ο νέος Λεβιάθαν

γράφει ο Κωνστανίνος Μποβιάτσος - Πολιτικός Επιστήμονας, Συγγραφέας

Η εποχή του Μετανθρώπου έφτασε και διαδέχεται αυτήν του Μαζανθρώπου. Σήμερα ο καπιταλισμός, ως νέος Λεβιάθαν με την νέα του επιθετική υπερτεχνολογική μορφή, παρασύρει τα πάντα. Διέλυσε τον δίδυμο αδερφό του τον κομμουνισμό, μάλλον τον απορρόφησε,  δηλητηρίασε τον κάθε πατριώτη και εθνικιστή με τα ψηφιακά του όνειρα και οράματα, ενώ εξοντώνει με σκληρό τρόπο κάθε αντίσταση. 

Μόλυνε το ευρωπαϊκό πνεύμα, τον μεγάλο εχθρό του Αμερικανισμού, αποβλάκωσε την νεολαία και όχι μόνο με την τεχνολογία και την είσοδο σε έναν εντελώς εντυπωσιακό αλλά ψεύτικο κόσμο, με ψεύτικες ηδονές, έρωτα, αγάπη αλλά και ζωή! Διασχίζουμε μια έρημο, αυτή του μηδενισμού, άρα χρειάζονται από τις άτολμες και άβουλες μάζες νέοι προφήτες και σωτήρες που θα αναγγείλουν  την νέα γη της Επαγγελίας. 

Και μάλλον τον βρήκαν αυτόν τον νέο θεό, που αντιπροσωπεύει ακριβώς την νέα λατρεία του Μετανθρώπου! Το νέο παγκόσμιο Κράτος, όπως έγραψε ο Junger, είναι πλέον εδώ, αλλά με την πιο φρικιαστική μορφή του: την ανεξέλεγκτη Τεχνολογία. Δυστυχώς οι ελπίδες κάποιων, των τελευταίων αισιόδοξων διανοούμενων του 1900, πέθαναν και αυτές, μαζί με την Ευρώπη. 

Η απόλυτη νίκη της τεχνολογίας παρασέρνει και τους πιο πιστούς ρομαντικούς ενός άλλου κόσμου … που μοιάζει ως κάτι απελπιστικά πολύ παλιό. Τα προφητικά και δυστοπικά λόγια του Ernst Junger, απλά θα μπορούσαν να μπουν σαν μια επιγραφή στην ταφόπλακα του νέου κόσμου: «Η τεχνική δεν παρέχει καμία βαθιά χαρά, κανένα συναίσθημα πληρότητας ή πραγματοποίησης, αλλά επιδεινώνει μόνο τον φθόνο, την απληστία και την αγανάκτηση. Aντί να έχει ως αποτέλεσμα την απελευθέρωση του ανθρώπου, η βασιλεία της τεχνολογίας προκαλεί τη σκλαβιά, καθώς και την καταστροφή της πνευματικής ζωής». 

Το παρακάτω, είναι ένα ρεαλιστικό άρθρο του Gabriele Adinolfi. Η αναφορά του για τον αρχαιοφουτουρισμό, αφορά την θεωρία του Γάλλου εθνικιστή φιλόσοφου  Guillaume Faye, που δυστυχώς τα στοιχεία της σκέψης αυτής θα εφαρμοστούν μάλλον από τον αιώνιο εχθρό, εναντίον μας:

Είναι μια μορφή αρχαιοφουτουρισμού

Ο Τραμπ θα ξεκινήσει τον Ιανουάριο την νέα του θητεία, αφού ο πρώην πρόεδρος της περιόδου 2017-2020 επανεξελέγη με μεγάλη πλειοψηφία. Να υπογραμμιστεί επίσης ότι και στις δύο περιπτώσεις αντιμετώπιζε μια γυναίκα υποψήφια. Σε ένα έθνος όπου υπάρχει επιθετικός φεμινισμός υπάρχει επίσης βαθύς μισογυνισμός, τόσο πολύ που μέχρι τώρα οι μόνες εξέχουσες γυναίκες ήταν η γυναίκα κάποιου μεγάλου πολιτικού (Κλίντον, Ομπάμα). Η ήττα φαινόταν πραγματικά αδύνατη.

Δεν μπορούμε να πούμε τι θα είναι ο Τραμπ . Οι συμμαχίες που τον οδήγησαν στις εκλογές και η σημαντική χρηματοδότηση που την καθόρισε, δεν είναι απολύτως ίδιες με πριν από οκτώ χρόνια και ακόμη και ορισμένες από τις θέσεις του έχουν αλλάξει άρδην. Από την αποστροφή του Trump για το Κρυπτοδολλάριο, για παράδειγμα, προχωρήσαμε στη δέσμευσή του να κάνει την Αμερική την «πρωτεύουσα των κρυπτονομισμάτων του κόσμου». Και αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα. Σίγουρα οι ανοησίες που ακούμε τριγύρω, όπως «θα διαλύσει το ΝΑΤΟ», «θα σώσει τον κόσμο από τον παγκόσμιο πόλεμο», «θα ελευθερώσει τον πλανήτη από τα deep states», «θα θάψει την woke κουλτούρα» είναι όλα αστεία.

Φαίνεται όμως ότι για πολλούς είναι αδύνατο να ωριμάσει. Επιπλέον, δεν αρκεί να ωριμάσει κανείς, πρέπει να αποκτήσει και την ικανότητα να παρατηρεί και να αναλύει, αντί να ζητωκραυγάζει για αυτόν ή τον άλλο χαρακτήρα μιας ξένης δύναμης.

Τι θα συνεπάγονται οι οικονομικές, βιομηχανικές, πολιτικές και στρατιωτικές επιλογές του Τραμπ θα μάθουμε σε λίγους μήνες. Θα δούμε πώς θα αντιμετωπίσει η νέα Διοίκηση την Κίνα και πόσο θα βυθίσει το μαχαίρι στη σάρκα μας, αυτή των Ευρωπαίων. Πολύ πιθανό, στο οποίο θεωρητικά θα μπορούσαμε να αντιδράσουμε με υγιή τρόπο, αλλά ποιος ξέρει. Ποια τα μυστικά της νίκης του;

 Ήδη σήμερα, ωστόσο, μπορούμε να αναλύσουμε την επιτυχία του «Τραμπικού» συνασπισμού. Αποφεύγοντας όμως να κάνουμε τους ανθρώπους να γελούν με δηλώσεις όπως «ο λαός ενάντια στην ελίτ» (δηλαδή η Silicon Valley, το Open Ai και το USDC, δηλαδή οι δυνάμεις του ψηφιακού δολαρίου, υποστήριξαν τον Trump μαζί με τον μεγιστάνα Έλον Μασκ…δεν είναι ελίτ). Πρέπει να παρατηρήσουμε ψυχρά τους λόγους αυτής της επιτυχίας, ανεξάρτητα από την εκτίμησή μας για τον χαρακτήρα (η δική μου είναι μηδενική μετά τον άσεμνο τρόπο με τον οποίο εγκατέλειψε όσους πέθαναν ή κατέληξαν στη φυλακή για αυτόν στο Καπιτώλιο, αφού τους είχε ενθουσιάσει). Αυτό που ξεχωρίζει είναι το μάθημα που μας έρχεται για άλλη μια φορά από την γνωστή κυρίαρχη δύναμη.

Το νικητήριο μείγμα – πιθανώς σε μεγάλο βαθμό το έργο του Elon Musk – ήταν η σύνθεση μεταξύ συντηρητισμού και προηγμένου προοδευτισμού. Αυτό που κράτησε τον συνασπισμό, ήταν από τη μια οι αντιδραστικές ηθικολογικές εκκλήσεις, σε μεγάλο βαθμό προτεσταντικές και Παλαιάς Διαθήκης, που έφτασαν σε ανησυχητικά επίπεδα γύρω από την ατζέντα του “Project 2025” και από την άλλη, με τις σχεδόν διανθρωπιστές ωθήσεις της νέας τεχνολογίας και χρηματοδότησης που αναγεννιέται στον μη – τόπο και μη – χρόνο του δικτύου και των δορυφόρων. Στην «παρακμάζουσα» εξουσία κατάφεραν να επιτύχουν εκείνη τη σύνθεση μεταξύ της λαϊκιστικής απόρριψης, της αντιδραστικής ανοησίας και της ώθησης προς τον τεχνολογικό και υπαρξιακό μετασχηματισμό. Και αυτό ακριβώς μας λείπει στην Ευρώπη, όπου, ωστόσο, οι αξίες δεν μπορούν – ευτυχώς- να είναι εκείνες οι αποκρουστικές της Παλαιάς Διαθήκης, που είναι δημοφιλείς στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η έλξη αξίας πρέπει να είναι κάτι άλλο, αλλά πρέπει να συνδέεται και όχι να αντιτίθεται σε έναν υπερμοντερνιστικό προμηθεϊκό πειρασμό. Το μάθημα που πρέπει να αντληθεί από την επιτυχία του μεγάλου κεφαλαίου και του ανανεωμένου ιμπεριαλισμού (που καβαλάνε την πλάτη ενός σχεδόν οκτογενούς μεγαλομανούς με περούκα), έχοντας στη διάθεσή τους πολύ κοφτερά μυαλά σαν του μασκ, είναι ότι κατάφεραν να κάνουν – προφανώς με τον αμερικάνικο τρόπο – εκείνη τη σύνθεση που ο Γάλλος Guillaume Faye, όρισε ως «αρχαιοφουτουρισμό».

Πρέπει τώρα να λειτουργήσουμε τους δικούς μας κανόνες και τρόπους γιατί υστερούμε πάρα πολύ. Προς αποφυγή οποιασδήποτε παρεξήγησης: όχι σε αυτό το πνεύμα, δεν ευθυγραμμίζομαι με τον Τραμπ και Σία, γιατί το να θαυμάζεις αυτό που πρέπει να θαυμάζεις τεχνικά (και υπογραμμίζω τεχνικά) σε κάποιον που σε εξουσιάζει δεν σημαίνει ότι τον συμπονάς. Καθόλου!...

ΠΗΓΗ: www.elkosmos.gr