Μνήμη Ίωνος Δραγούμη – Άρθρο του Ν. Γ. Μιχαλολιάκου

Ήταν 31 Ιουλίου του έτους 1920 όταν δολοφονήθηκε από τις σφαίρες των δημοκρατικών του Βενιζέλου ο Ίων Δραγούμης, ο Ίδας του Μακεδονικού Αγώνα. Στο σημείο, όπου χύθηκε το πιο αγνό αίμα ενός υπέροχου οραματιστή, κήρυκα θερμού της Μεγάλης Ιδέας, σήμερα βρίσκεται μία λιτή μαρμάρινη κολόνα, όπως ακριβώς το ήθελε ο Εθνικός μας ποιητής Κωστής Παλαμάς, που έγραψε για την δολοφονία του Δραγούμη:

«Λευκή, ας βαλθή όπου έπεσες, κολώνα,
(Πώς έπεσες, γραφή να μην το λέει)
λευκή, με της Πατρίδας την εικόνα.
Μόνο εκείνη ταιριάζει να σε κλαίει,
βουβή, μαρμαρωμένη να σε κλαίει.»

Ακριβώς απέναντι από αυτή την λιτή μαρμάρινη κολόνα, κτίστηκε πολλά χρόνια αργότερα ένα κτίριο, το ξενοδοχείο Hilton, κτίριο σύμβολο της μεταπολεμικής Ελλάδας, της μίζας και της ρεμούλας, της αρπαχτής και του εύκολου πλουτισμού. Δύο κόσμοι, ο ένας απέναντι στον άλλο. Από την μια το ψευτορωμαίικο της ΄κονόμας και από την άλλη η αληθινή Ελλάδα, της Μεγάλης Ιδέας! Η Ελλάδα για την οποία χωρίς δισταγμό έδωσε την ζωή του ο Ίων Δραγούμης. ο Ίων Δραγούμης, που κάποιοι τον θέλουν δικό τους όντας φιλελεύθεροι, όντας politically correct.

Για όλους αυτούς θα παραθέσω τα λόγια που έγραφε στο βιβλίο του “ΟΣΟΙ ΖΩΝΤΑΝΟΙ” στην Κωνσταντινούπολη του 1908: “Του Αλέξη η ψυχή, συναρπασμένη από σιχαμάρα για το μικράνθρωπο, φώναζε ολημερίς: –Κάτω οι μασόνοι, οι Εβραίοι, οι σοσιαλιστές!”

ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΣ “ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΣ”

Έχοντας καταργήσει αρχές, έννοιες και Ιδέες οι σημερινοί εξουσιαστές αυτής της ίδιας της ψυχής του λαού μας, προσπαθούν να επιβάλλουν την άποψη ότι… πατριώτης είναι μόνον αυτός, ο οποίος δέχεται και φρονεί σύμφωνα με το “politically correct” σύστημα, το οποίο κυριαρχεί στη δημόσια ζωή. Σε όλους αυτούς απαντά ο Ίων Δραγούμης στα 1903 από την Μακεδονία, όπου μάχεται για το Έθνος με τα παρακάτω λόγια:

«Αν είμαστε ζωντανό γένος, δε θα κολλήσωμε στο πολιτικό σύστημα που μας κάθισαν. Το σύνταγμα και οι βουλευτές είναι μια αρρώστεια. Δεν είναι η ζωή μας. Ή θα μας πεθάνη ή θα ψοφήση τέλος πάντων αυτή. Και θα ζήσωμε τότε με άλλο σύστημα πολιτικό, που μας έρχεται καλλίτερα. Πως, χωρίς να μας μελετήσουν, χωρίς να μάθουν καλά το φυσικό μας, μας κόλλησαν βουλευτές και συντάγματα;»

«Ας λείψει το κράτος, που θα της είναι εμπόδιο ή θα παραμορφώνει την εθνική ψυχή. Αν το κράτος στενοχωρεί το έθνος, πρέπει αναγκαστικά ή να αλλάξει μορφή ή να χαθεί. Το κράτος που εμποδίζει τη φυσιολογία του έθνους, είναι περιττό και βλαβερό».

ΕΘΝΙΚΙΣΤΗΣ ΚΑΙ ΣΟΣΙΑΛΙΣΤΗΣ

Ποιες ήταν όμως οι πολιτικές Ιδέες του Ίωνα Δραγούμη; Ώριμος πλέον και κατασταλαγμένος στο ημερολόγιο της εξορίας του στην Κορσική γράφει ότι πρέπει να αγκαλιάσει και να συνταιριάσει τον Εθνικισμό με τον Σοσιαλισμό. Αρνητής του μαρξισμού, έχοντας τοποθετηθεί ξεκάθαρα με πολιτικά άρθρα του στο “ΝΟΥΜΑ” όπως “ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ, ΤΟ ΕΘΝΟΣ, Ο ΕΝΑΣ”, σίγουρα ο σοσιαλισμός του δεν έχει καμία σχέση με τον κομμουνισμό.

Γράφει για το είδος του σοσιαλισμού που θέλει τα παρακάτω: «Αγαπώ πάρα πολύ τον άνθρωπο για να γίνω στενός σοσιαλιστής. Αγαπώ πάρα πολύ τον άνθρωπο για να γίνω στενός πατριώτης. Αγαπώ πάρα πολύ τον άνθρωπο για να νοιώσω τον εαυτό μου άτομο. Από άνθρωπος μιας τάξης με ορισμένα συμφέροντα τάξης, γίνομαι σοσιαλιστής με την πλατιά έννοια, και θέλω μια καινούρια οικονομία της κοινωνίας μου και των άλλων κοινωνιών.”

Αρνούμενος τον αγοραίο πατριωτισμό της μάζας δηλώνει Εθνικιστής, τονίζοντας ότι δεν μπορεί κανείς να είναι καν άνθρωπος ξεχνώντας την καταγωγή του και το Έθνος του! Αρνείται επίσης τον ατομισμό, ο οποίος είναι η βάση και το επίκεντρο του φιλελευθερισμού και γράφει:

“Από στενός πατριώτης, γίνομαι εθνικιστής, με τη συνείδηση του έθνους μου και όλων των άλλων εθνών, γιατί οι διαφορές των εθνών πάντα θα υπάρχουν, και έχω τη συνείδησή τους και χαίρομαι που υπάρχουν αυτές οι διαφορές, που με τις αντιθέσεις τους, με τις αντιλήψεις τους, υψώνουν την ανθρώπινη συνείδηση και ενέργεια. Από άτομο γίνομαι άνθρωπος.»

«Δεν μπορεί κανείς να είναι άνθρωπος ξεχνώντας την καταγωγή του. Να θυμάται κανείς από πού βγήκε, που μεγάλωσε, ποιο έθνος τον ανέθρεψε.».

«Ο εθνικισμός είναι μορφή ενέργειας. Όλοι λοιπόν οι ενεργητικοί άνθρωποι είναι εθνικιστές, είτε το ξέρουν είτε όχι. Ο διεθνιστής είναι στοιχείο θανάτου για το έθνος του».

Ο ΙΩΝ ΔΡΑΓΟΥΜΗΣ, Η “ΠΟΛΥΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ” ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΚΛΑΒΟΙ ΤΟΥ ΦΟΒΟΥ

Σήμερα, όχι μόνον στην Ελλάδα, αλλά και σε ολόκληρον τον κόσμο κάποιοι κινούν τα νήματα για να μεταβληθούν τα Έθνη και οι Πατρίδες σε μια απέραντη καταναλωτική αγέλη στο όνομα της παγκοσμιοποιήσεως. Όμως, για τον Ίωνα Δραγούμη, η πολυπολιτισμική κοινωνία που θέλουν οι φιλελεύθεροι και οι μαρξιστές δεν υπάρχει και όχι μόνον, αφού όπως χαρακτηριστικά λέει “ο διεθνιστής είναι στοιχείο θανάτου για το Έθνος του”. Επιπλέον κηρύσσει ότι μόνον εθνικός μπορεί να είναι ένας πολιτισμός και τίποτε άλλο:

«Ποιος είναι ο τελικός προορισμός των εθνών; Ο πολιτισμός! Να ένα έργο άξιο για τα έθνη, έργο αληθινά ανθρώπινο. Να πως τα έθνη είναι χρήσιμα στην ανθρωπότητα. Πολιτισμούς γεννούν τα έθνη και αυτά μονάχα.».

Ελλάδα του 2017 και ζώντας στην χώρα των μνημονίων, η οποία έχει εκχωρήσει την εθνική της κυριαρχία βλέπουμε τον λαό μας να έχει περιέλθει σε μια κατάσταση νιρβάνας, παθητικότητας και ραγιαδισμού, ο οποίος δεν διαφέρει και πολύ από επιθανάτιο ρόγχο. Σήμερα, λοιπόν, που οι περισσότεροι Έλληνες είναι ραγιάδες, ο Ιών Δραγούμης πάντα επίκαιρος γράφει γι’ αυτούς:

«Τι θα πει ραγιάς; Ραγιάς είναι εκείνος που είναι σκλάβος του φόβου του. Ο ραγιάς είναι μισός άνθρωπος. Την ραγιαδοσύνη του την ονομάζει αναγκαία φρονιμάδα. Τον κυνηγάς και κρύβεται. Τον δέρνεις και ακόμα σκύβει. Τον σκοτώνεις και σωπαίνει».

Μία μαρμάρινη κολόνα στο κέντρο των Αθηνών, στην πρωτεύουσα της χώρας των ανοικτών συνόρων, της χώρας που έχει παραδώσει την ψυχή της στον διάβολο του χρήματος, στην σατανική δύναμη της τοκογλυφίας και αυτή η μαρμάρινη κολόνα να συμβολίζει το αίμα που χύθηκε στο σημείο αυτό ενός ξεχωριστού Άνδρα, του Ίωνα Δραγουμη, ο οποίος με τον βίο και την πολιτεία του, με την πένα και το ξίφος, με το παράδειγμά του διδάσκει και λέει μέσα από τους αιώνες ότι δεν είναι φρονιμάδα το να είναι κανείς ραγιάς και σκλάβος του φόβου του. “Όσοι ζωντανοί”, επιτέλους ας δώσουν την μάχη, μια μάχη για μια νέα Ελλάδα χωρίς ραγιάδες, οι οποίοι παριστάνουν τους φρόνιμους, αλλά στην πραγματικότητα είναι σκλάβοι του φόβου τους.

Νικόλαος Γ. Μιχαλολιάκος
Ιούλιος 2017

ΠΗΓΗ: xrisiavgi.com

Για τον Μητσοτάκη πάντα φταίνε οι άλλοι

  

Ο ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ ουδέποτε αιφνιδιάζει με τις δημόσιες ομιλίες του. Πάντα ακολουθεί την οδό της διάχυσης των ευθυνών για τα κυβερνητικά ανομήματα και του πετάγματος της μπάλας στην εξέδρα. Αυτό έκανε και χθες με την αγόρευσή του στη Βουλή για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, στο οποίο πρωτοστατούν διάφορα «μπουμπούκια» που ξεφύτρωσαν στην αυλή του.

ΤΟ ΒΑΣΙΚΟ τέχνασμα του Μητσοτάκη είναι ο χαρακτηρισμός κάθε «γαλάζιας» λοβιτούρας «διαχρονικό πρόβλημα» και σύμπτωμα της κυριαρχίας του «βαθέος κράτους». Έτσι, ο πρωθυπουργός, αναλαμβάνοντας ρόλο… καταγγέλλοντος, είπε στην Ολομέλεια της Βουλής ότι «ο Οργανισμός Πληρωμών Κοινοτικών Ενισχύσεων ήταν επί δεκαετίες μια ανοιχτή πληγή. Ένας φορέας που σχεδιάστηκε για να εξυπηρετεί τον εθνικό πρωτογενή τομέα, που με την πάροδο του χρόνου, όμως, μετατράπηκε σε ένα εργαλείο εξυπηρετήσεων, με μεσάζοντες, με κομματικούς και προσωπικούς γνωστούς, με τεχνικούς συμβούλους που δημιουργούσαν εξαρτήσεις και με δράσεις μέσα από πολλά υπόγεια, πολυδαίδαλα δίκτυα».

ΑΥΤΗ η περιγραφή, όμως, από τα χείλη του πρωθυπουργού εγείρει πολλά ερωτήματα: Πότε συνειδητοποίησε αυτή την κατάσταση; Για ποιον λόγο επί τουλάχιστον πέντε χρόνια δεν έκανε κάτι ουσιαστικό για να καθαρίσει ο κόπρος του Αυγεία που είχε σωρευτεί σ’ αυτόν τον οργανισμό που διαχειρίστηκε δισεκατομμύρια ευρώ; Αφού τα γνώριζε όλα τούτα, γιατί αδρανούσε; Γιατί, αφού είναι οπαδός της ψηφιοποίησης κάθε πτυχής της λειτουργίας του Δημοσίου, άφησε τον ΟΠΕΚΕΠΕ να πελαγοδρομεί στο -πολύ βολικό για τα λαμόγια- χαρτοβασίλειο;

ΕΠΙΣΗΣ, ο κ. Μητσοτάκης αποπειράθηκε να ρίξει τις ευθύνες για το σκάνδαλο στην «άτιμη την κοινωνία», λέγοντας τα εξής: «Όποιος πιστεύει ότι το πρόβλημα αυτό είναι μόνο κομματικό ή μόνο πολιτικό και όχι και βαθιά κοινωνικό δεν έχει γνώση τού τι συμβαίνει σήμερα στην ελληνική περιφέρεια». 

Η ΑΝΤΙΠΑΘΕΙΑ του Κυριάκου Μητσοτάκη για τον απλό, τίμια εργαζόμενο κόσμο δεν μπορεί να κρυφτεί. Μεταθέτει τη βρομιά των «Χασάπηδων», των «Φραπέδων» και άλλων κολλητών της δικής του κυβέρνησης στην κοινωνία και ειδικότερα στους ανθρώπους που ζουν στην περιφέρεια. Όταν ο μανταμσουσουδισμός συνδυάζεται με την αδιαφάνεια και την οικογενειοκρατία, τότε οι πρωταγωνιστές των σκανδάλων μάς κουνούν και το δάχτυλο…

ΠΗΓΗ: www.dimokratia.gr

Ηρεμολόγιο Δευτέρας 28/07/2025

  

Σαν σήμερα το 1836 γεννήθηκε στην Ερμούπολη της Σύρου ένας συγγραφέας, δημοσιογράφος και στοχαστής που έπεσε στον χώρο των ελληνικών γραμμάτων σαν μετεωρίτης ευθυκρισίας, χιούμορ, ευρυμάθειας και σαρκασμού. Το όνομα δε αυτού Εμμανουήλ Ροΐδης (απεβ. 7/1/1904 στην Αθήνα).

Οι περισσότεροι τον γνωρίζουν από το αληθινά ανατρεπτικό και επαναστατικό μυθιστόρημά του «Πάπισσα Ιωάννα». Ωστόσο, όποιος/α διαβάσει έστω και μια σελίδα από τα έργα του (διηγήματα, κριτικές μελέτες, μονογραφίες, άρθρα, χρονογραφήματα) είναι πιθανό να εντυπωσιαστεί τόσο πολύ ώστε να προμηθευτεί πάραυτα όποιο βιβλίο κυκλοφορεί με την υπογραφή του. 

Για να πάρετε μια μικρή γεύση από την ατίθαση πένα του Ροΐδη, διαβάστε μερικές από τις χιλιάδες εύστοχες και δηκτικές παρατηρήσεις του για τα κόμματα και τις συλλογικές παθογένειές μας:

• «ΚΟΜΜΑ: Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν’ αναγιγνώσκωσι και ν’ αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπό ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι να αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι.
• ΕΚΑΣΤΟΣ τόπος έχει την πληγήν του: Η Αγγλία την ομίχλην, η Αίγυπτος τας οφθαλμίας, η Βλαχία τας ακρίδας και η Ελλάς τους Έλληνας.
• Ο ΣΗΜΕΡΟΝ Έλλην εκληρονόμησε παρά μεν των προγόνων αυτού μέγα όνομα, παρά δε των πατέρων γωνίαν γης ελευθέραν. Αποκοιμηθείς δούλος και Ανατολίτης, εξύπνησεν ελεύθερος και Ευρωπαίος. Επόμενον άρα ήτο να καταληφθή υπό της κατεχούσης πάντας τους νεαυξήτους μέθης.
• ΕΝ ΤΗ ΛΕΞΕΙ Φιλέλλην υπάρχει τι το απόζον προστασίας, συγκαταβάσεως, και οιονεί ελεημοσύνης οφειλομένης κατ’ εξαίρεσιν εις μόνους τους Έλληνας, ως εις φυλήν στερουμένην σθένους ικανού όπως εργασθή μόνη προς κατάκτησιν των όσα εκ της συμπαθείας των άλλων αναμένει».

ΠΗΓΗ: www.dimokratia.gr

Πόλεμος των λέιζερ: Τα ρωσικά υπερόπλα

  

Η Ρωσία πρωτοπορεί στην ανάπτυξη λειτουργικών στρατιωτικών όπλων λέιζερ, αφήνοντας πίσω τη Δύση

Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι ευρωπαίοι σύμμαχοί τους παλεύουν ακόμη με τις προκλήσεις της τεχνολογίας λέιζερ, η Ρωσία εμφανίζεται να έχει κάνει ένα αποφασιστικό άλμα προς το μέλλον του πολέμου.

Με πραγματικά επιχειρησιακά συστήματα σε ανάπτυξη, οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις ενισχύουν ένα οπλοστάσιο που βασίζεται όχι πλέον στην ισχύ του πυρός, αλλά στα συστήματα Laser.

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Πόσο καλός σκακιστής μπορεί να είναι ένας “καρπαζοεισπράκτορας”;

  

ΚΩΣΤΑΣ ΓΡΙΒΑΣ

Με το αλβανικό υπουργείο Άμυνας να παρουσιάζει χάρτη με ελληνικές περιοχές (Κέρκυρα, Ηγουμενίτσα, Άρτα, Ιωάννινα, Πρέβεζα, Γρεβενά) και έπειτα από τα απανωτά χαστούκια που δέχτηκε η χώρα μας μέχρι και από την κυβέρνηση της Τρίπολης στην Λιβύη, εκτιμούμε πως κομίζουμε γλαύκας εις Αθήνας, αν επισημάνουμε ότι μία από τις μεγάλες παθογένειες της Ελλάδας είναι η έλλειψη υψηλής στρατηγικής.

Η έλλειψη αυτή εδράζεται σε μια διάχυτη στην κοινωνία φαταλιστική άποψη περί ανύπαρκτης, “τελειωμένης”, Ελλάδας – καταδικασμένης να παίζει ρόλο καρπαζοεισπράχτορα, όσο και αν πρωθυπουργός αυτοχαρακτηρίζεται «σκακιστής», την στιγμή που, για παράδειγμα, δηλώνει πως η ηλεκτρική διασύνδεση με την Κύπρο θα πραγματοποιηθεί όταν το επιτρέψουν οι… «γεωπολιτικές συνθήκες», δηλαδή η Τουρκία!

ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ

Ο νεποτισμός ως εθνική μάστιγα

  

Η ΠΑΡΑΚΜΗ του συστήματος εξουσίας στην Ελλάδα δεν περνά απαρατήρητη στις ξένες χώρες. Κάθε άλλο. Μικρές και μεγάλες δυνάμεις παρακολουθούν στενά κάθε βήμα μας ώστε να εκμεταλλευτούν κάθε ευκαιρία που θα δημιουργηθεί για εκείνες – είτε από τις ορθές επιλογές είτε από τα ολέθρια λάθη μας. Και ένα ολέθριο λάθος μας είναι ότι επιτρέψαμε να κυριαρχούν στην πολιτική σκηνή σόγια που χαρακτηρίζονται από την ανικανότητα των γόνων και των επιγόνων αλλά και για τη γενικευμένη διαφθορά, που τα κρατά στην εξουσία.

ΕΝΑΣ από τους ξένους που έχει «ακτινογραφήσει» την κατάσταση στη χώρα είναι ο Ντένις ΜακΣέιν, αρθρογράφος του ιστοτόπου The Globalist και πρώην υπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου για την Ε.Ε. Πρόσφατα το The Globalist δημοσίευσε άρθρο του ΜακΣέιν με τον άκρως δηκτικό τίτλο «Η μακροχρόνια μάστιγα της Ελλάδας: Η πολιτική των δυναστειών – Πέντε υπουργοί παραιτούνται, ενώ πολιτικές δυναστείες συνεχίζουν να κυβερνούν στην πατρίδα της δημοκρατίας».

Η ΑΝΑΛΥΣΗ του ΜακΣέιν περιστρέφεται γύρω από την πρόσφατη ελληνική Ιστορία, την οποία έχουν εν πολλοίς διαμορφώσει τρεις οικογένειες: «Από την Αριστερά ηγήθηκαν ελληνικών κυβερνήσεων από το 1945 τρεις Παπανδρέου: πατέρας, γιος και εγγονός. Από τη Δεξιά κυβέρνησαν δύο Καραμανλήδες. Η οικογένεια Μητσοτάκη, με ρίζες στην Κρήτη του 19ου αιώνα, έχει αναδείξει δύο πρωθυπουργούς – συμπεριλαμβανομένου του νυν, Κυριάκου Μητσοτάκη, 57 ετών. Η αδερφή του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι πρώην δήμαρχος Αθηναίων και πρώην υπουργός Εξωτερικών».

Ο ΜΑΚΣΕΙΝ συνδέει ευθέως τον νεποτισμό με τη νοσηρή κατάσταση στην πολιτική ζωή του τόπου, με σκάνδαλα τύπου ΟΠΕΚΕΠΕ και εγκλήματα όπως αυτό στα Τέμπη. Το ερώτημα με το οποίο κλείνει το άρθρο πρέπει να συζητηθεί ευρέως το επόμενο διάστημα: «Μπορεί ένα ανανεωμένο πολιτικό κίνημα να εμφανιστεί στην Ελλάδα για να σπάσει τον κύκλο των κατεστημένων δυναστειών και να ξεκινήσει την εθνική μεταρρύθμιση, που ήδη έχει καθυστερήσει πολύ;

Ή ΜΗΠΩΣ η Ελλάδα είναι καταδικασμένη να παραμείνει κολλημένη σε έναν πολιτικό κύκλο που χαρακτηρίζεται από κληρονομούμενη εξουσία και θεσμική κόπωση;».

ΑΝ ΔΕΝ δοθούν καίριες απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα, δεν θα δούμε άσπρη μέρα στην Ελλάδα.

ΠΗΓΗ: www.dimokratia.gr

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Άρθρο-ράπισμα για «τη σαπίλα του ελληνικού κράτους»: Διαχρονική μάστιγα της Ελλάδας η δυναστική πολιτική