Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι θανάτωναν τους προδότες, τιμωρούσαν όσους τους υπερασπίζονταν και έριχναν τα οστά τους έξω από την πόλη
Παναγιώτης Λιάκος
Τον τελευταίο καιρό γίνεται λόγος για τον σεβασμό που πρέπει να έχουμε στους νεκρούς – ακόμα και σ’ αυτούς που θεωρούμε ότι πρόδωσαν την Ελλάδα και έβλαψαν το εθνικό συμφέρον. Γίνονται και αναφορές στην παράδοση κατά την ελληνική αρχαιότητα, που υποτίθεται ότι επέβαλε αυτόν τον σεβασμό… οριζοντίως και καθέτως σε όλους τους νεκρούς.
Η αλήθεια απέχει πολύ από αυτήν τη «θεωρία»: Οι αρχαίοι ημών πρόγονοι θανάτωναν τους προδότες δίχως δεύτερη σκέψη. Κατά παράδοση, επέλεγαν να τους εκτελούν εκτός των ορίων της πόλεως για να μην τη μιάνουν. Άλλους τούς άφηναν άταφους. Υπάρχουν και αναφορές σε εκταφές οστών προδοτών (που η πόλη καταδίκασε μετά τον θάνατό τους γι’ αυτό το ατιμωτικό έγκλημα) και ρίψη τους εκτός πόλεως. Μαζί με τους προδότες τιμωρείτο και η οικογένειά τους αλλά και όσοι τους υπερασπίζονταν! Κανέναν σεβασμό δεν είχαν οι αρχαίοι στα κουφάρια των προδοτών.
Χαρακτηριστικό είναι το περιστατικό που αφηγείται ο Αθηναίος πολιτικός και ρήτορας Λυκούργος (390 π.Χ.-324π.Χ.) στον λόγο του «Κατά Λεωκράτους» (παρ. 112-115).
Οι Αθηναίοι αθώωσαν τους δολοφόνους του φιλολάκωνα Φρυνίχου επειδή έκριναν ότι εκείνος πρόδωσε την πόλη: «Αἰσθόμενος ὁ δῆμος τὸ γεγονὸς τούς τε εἱρχθέντας ἐξήγαγε, καὶ βασάνων γενομένων τὸ πρᾶγμα ἀνέκρινε, καὶ ζητῶν εὗρε τὸν μὲν Φρύνιχον προδιδόντα τὴν πόλιν, τοὺς δ’ ἀποκτείναντας αὐτὸν ἀδίκως εἱρχθέντας». Αποφάσισαν, δε, τα οστά του να πεταχτούν εκτός της Αττικής: «Ψηφίζεται ὁ δῆμος Κριτίου εἰπόντος, τὸν μὲν νεκρὸν κρίνειν προδοσίας, κἂν δόξῃ προδότης ὢν ἐν τῇ χώρᾳ τεθάφθαι, τά γε ὀστᾶ αὐτοῦ ἀνορύξαι καὶ ἐξορίσαι ἔξω τῆς Ἀττικῆς».
Οι Αθηναίοι επίσης ψήφισαν και την καταδίκη όσων υπερασπίστηκαν τον Φρύνιχο, διότι προδοσία διαπράττουν και όσοι παίρνουν το μέρος του προδότη: «Ἐψηφίσαντο δὲ καὶ ἐὰν ἀπολογῶνταί τινες ὑπὲρ τοῦ τετελευτηκότος, ἐὰν ἁλῷ ὁ τεθνηκώς, ἐνόχους εἶναι καὶ τούτους τοῖς αὐτοῖς ἐπιτιμίοις· οὕτως οὐδὲ βοηθεῖν τοῖς τοὺς ἄλλους ἐγκαταλείπουσιν ἡγοῦντο δίκαιον εἶναι, ἀλλ’ ὁμοίως ἂν προδοῦναι τὴν πόλιν καὶ τὸν διασῴζοντα τὸν προδότην».
Αυτή, λοιπόν, η παλαιότατη αθηναϊκή «συνταγή» μάς δείχνει τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει η σύγχρονη Ελλάδα, αν θέλει να ακολουθήσει τα βήματα της αρχαίας…
ΠΗΓΗ: www.newsbreak.gr
Κανένα Πένθος για τους Προδότες
Η έννοια της προδοσίας έχει απασχολήσει την ανθρωπότητα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Σε κάθε κοινωνία, σε κάθε πολιτισμό, η προδοσία θεωρείται μία από τις πιο αποτρόπαιες πράξεις, που μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές συνέπειες για εκείνον που την διαπράττει, αλλά και για τον ίδιο τον κοινωνικό ιστό. Όταν μιλάμε για "προδότες", αναφερόμαστε σε άτομα που παραβιάζουν την εμπιστοσύνη που τους έχει δοθεί, είτε σε επίπεδο προσωπικών σχέσεων, είτε σε πολιτικό, κοινωνικό ή ακόμα χειρότερα σε εθνικό επίπεδο.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, η προδοσία δεν είναι απλά μια πράξη. Οι προδότες ακόμα και αν λόγω των συνθηκών δεν τιμωρούνται, καταδικάζονται από το ίδιο το Έθνος γιατί οι πράξεις τους αφήνουν ανεξίτηλα σημάδια. Ωστόσο, υπάρχει μια ενδιαφέρουσα πτυχή στη συζήτηση γύρω από τους προδότες: η έλλειψη πένθους για αυτούς.
Γιατί, λοιπόν, δεν υπάρχει πένθος για τους προδότες; Η απάντηση μπορεί να βρεθεί στην ίδια τη φύση της προδοσίας. Η απουσία πένθους σχετίζεται με την αίσθηση ότι οι προδότες πρέπει να αντιμετωπίσουν τις συνέπειες των πράξεών τους και σε αυτή την ζωή και στην αιωνιότητα.
Στην ιστορία, έχουμε δει πολλούς προδότες να καταλήγουν σε εξορίες, φυλακές ή ακόμα και στο θάνατο. Η κοινωνία, σε πολλές περιπτώσεις, δεν έχει διάθεση να θρηνήσει για εκείνους που επέλεξαν να προδώσουν, αλλά αντιθέτως επιλέγει να τους καταδικάσει και να τους απομονώσει. Το λαϊκό αίσθημα της δικαίωσης γιγαντώνεται ειδικά σε περιπτώσεις όπου οι προδότες στην θνητή ζωή τους δεν πληρώνουν για τις προδοσίες τους.
Συμπερασματικά η προδοσία είναι μια περίπλοκη και επώδυνη διαδικασία που προκαλεί σοβαρές συνέπειες, ειδικά όταν πρόκειται για εθνικές προδοσίες.
Η έλλειψη πένθους για τους προδότες για εμάς τους Έλληνες είναι μια ιστορική συνέχεια, βαθειά χαραγμένη στο dna μας, αφού από την αρχαιότητα ήταν συνήθης τακτική όχι μόνο να μην πενθούν τους προδότες αλλά και να μην τους θάβουν εντός των τειχών της πόλης για να μην μολύνουν το χώμα.
Ανδρέας Γενιάς, πρόεδρος του Εθνικού Πολιτικού Κινήματος Ιερός Λόχος
ΠΗΓΗ: ierosloxos2012.blogspot.com
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.