Ήταν 5 Οκτωβρίου του 1972, όταν ο 90χρονος σήμερα βετεράνος της
πολιτικής, Jean-Marie Le Pen (Ζαν-Μαρί Λεπέν) ίδρυσε το Front Νational pour
l'unité française (Εθνικό Μέτωπο για τη γαλλική
ενότητα). Μεταξύ των
ιδρυτών, ήταν επίσης οι Roger Holeindre, Jacques Bompard, François Brigneau και Pierre Durand.
Ο Λεπέν υπήρξε πρόεδρος του κόμματος για σαράντα περίπου
χρόνια, μέχρι το 2011.
Κατά τη δεκαετία του ’70 και του ’80, πολλά στελέχη διάφορων
εθνικιστικών οργανώσεων και κομμάτων προσχώρησαν στο Εθνικό Μέτωπο, θεωρώντας
το ως το κόμμα που συνέχιζε την παράδοση της Action française (Γαλλική
Δράση).
Το Εθνικό Μέτωπο συμμετείχε για πρώτη φορά στις γαλλικές
προεδρικές εκλογές του 1974 και έλαβε 190.921 ψήφους (ποσοστό 0,8%).
Από το 1988 μέχρι το 2002 τα εκλογικά ποσοστά του κόμματος
κυμαίνονταν γύρω στο 15% με το μεγαλύτερο ποσοστό να φθάνει στο 17,8% το 2002.
Στις βουλευτικές εκλογές,
αν και τα ποσοστά που λάμβανε ξεπερνούσαν το 10%, οι αντιπρόσωποί του Εθνικού
Μετώπου στο κοινοβούλιο ήταν ελάχιστοι. Για παράδειγμα, το 1988, παρόλο που το
Εθνικό Μέτωπο έλαβε το 10% περίπου των ψήφων, κατόρθωσε να εκλέξει μόνον ένα
βουλευτή! Το σύστημα μέσω ενός απαράδεκτου εκλογικού νόμου είχε φροντίσει ώστε
οι Γάλλοι εθνικιστές να παραμένουν εκτός κοινοβουλίου. Η «δημοκρατία» σε όλο
της το μεγαλείο!
Στις ευρωεκλογές τα ποσοστά του κόμματος κυμαίνονταν γύρω
στο 10%, ενώ το 2014 (με επικεφαλής την Μαρίν Λεπέν) έφτασε το 25%.
Η Λεπέν άρχισε να αναθεωρεί και να εγκαταλείπει πολλές από
τις θέσεις του κόμματος που θεωρούσε «ακραίες».
Το Νοέμβριο του 2014, η Μαρίν Λεπέν επανεξελέγη πρόεδρος ενώ η δυναμική νεαρή ανιψιά της Μαριόν Μαρεσάλ
Λεπέν (μόλις 24 χρονών) εξελέγη αντιπρόεδρος.
Η Λεπέν δε δίστασε να απομακρύνει τον γηραιό πατέρα της από
τη θέση του επίτιμου προέδρου του Εθνικού Μετώπου, μετά από κάποιες δηλώσεις
του, που θεωρήθηκαν «ρατσιστικές» και έρχονταν σε αντίθετη με την «πολιτικώς
ορθή» στροφή του κόμματος. Ύστερα από
μακρόχρονες δικαστικές διαμάχες μεταξύ πατέρα και κόρης, τον Μάρτιο του 2018, στο
16ο Συνέδριο του Εθνικού Μετώπου που πραγματοποιήθηκε στην πόλη Λιλ,
οριστικοποιήθηκε η απομάκρυνση του Ζαν
Μαρί Λεπέν από το κόμμα, αφού στο νέο καταστατικό του κόμματος, που εγκρίθηκε
με οριακή πλειοψηφία, καταργήθηκε η θέση του Επίτιμου Προέδρου.
Ο ιδρυτής του Εθνικού Μετώπου και πατέρας της προέδρου του Εθνικού
Συναγερμού αισθάνεται πικραμένος και προδομένος από την κόρη του Μαρίν. Ο ίδιος
άρχισε να γράφει τα απομνημονεύματά του. Ήδη έχει εκδοθεί ο πρώτος τόμος με
τίτλο «Mémoires : fils de la nation» (Απομνημονεύματ: Οι Γιοι του
έθνους», ένα βιβλίο 450 σελίδων, του οποίου η πρώτη έκδοση (50.000
αντίτυπα) πουλήθηκε μέσα σε λίγες μόνο ώρες.
«Βρίσκομαι
προς το τέλος της ζωής μου και σκέφτηκα ότι θα ήταν καλύτερο για μένα να μιλήσω
για τη ζωή μου παρά να αφήσω τους άλλους να το κάνουν.. Ποτέ δεν λύγισα στις
αντιξοότητες της ζωής, ποτέ δεν γονάτισα
μπροστά στους ισχυρούς… Με έχουν πολεμήσει, με έχουν απειλήσει, με έχουν
χλευάσει, με έχουν προδώσει μέσα στην ίδια μου την οικογένεια, αλλά έπραξα αυτό
που θεώρησα ως καθήκον μου, δηλαδή να βάλω ένα φράγμα στην παρακμή που οδηγεί
στο θάνατο τον πολιτισμό μας…Έχουμε να αντιμετωπίσουμε ένα τεράστιο «τσουνάμι»,
ένα τερατώδες μεταναστευτικό κύμα, του οποίου βλέπουμε μόνο την αρχή… »
δήλωσε, μεταξύ άλλων, ο εθνικιστής ηγέτης σε πρόσφατη συνέντευξή του.
Η απόφαση της Μαρίν Λεπέν για αλλαγή του ονόματος του
κόμματος και για συνεργασία με άλλα δεξιά κόμματα είχε παρθεί εδώ και κάμποσο
καιρό.
Σε
μια συνέντευξή της σε γαλλικό τηλεοπτικό κανάλι, πριν λίγους μήνες, η Λεπέν είχε
δηλώσει ότι το Εθνικό Μέτωπο «ενηλικιώθηκε» και «από κόμμα διαμαρτυρίας
μετατράπηκε σε κόμμα αντιπολίτευσης» και ότι για πολλούς Γάλλους το όνομα «Μέτωπο»
αποτελεί «ψυχολογική τροχοπέδη», αναφερόμενη προφανώς στους συντηρητικούς
Γάλλους αστούς και τους δεξιούς φιλελεύθερους που τάσσονται κατά των «άκρων». Η
Λεπέν τόνισε επίσης την αναγκαιότητα δημιουργίας μιας «κουλτούρας συμμαχιών».
Δυστυχώς
η Μαρίν Λεπέν στρέφεται όλο και
περισσότερο προς τη συντηρητική δεξιά. Μετά τις γαλλικές κοινοβουλευτικές
εκλογές του περασμένου χρόνου, στις οποίες το Εθνικό Μέτωπο δεν είχε τα
προσδοκώμενα αποτελέσματα, η Μαρίν Λεπέν ακολουθεί μια ακόμη πιο μετριοπαθή
πολιτική, αν και οι θέσεις της για την λαθρομετανάστευση και για την έξοδο της
Γαλλίας από την Ε.Ε., τουλάχιστον προς το παρόν, παραμένουν σταθερές.
Η
αλλαγή του ονόματος του κόμματος πραγματοποιήθηκε με τη συγκατάθεση περίπου των
μισών από τα μέλη του Εθνικού Μετώπου που συμμετείχαν στην ψηφοφορία. «Εθνικός
Συναγερμός» (“Rassemblement national”) ονομάζεται πλέον το
γαλλικό «Εθνικό Μέτωπο» μετά την υπερψήφιση της σχετικής εισήγησης για την
αλλαγή του ονόματος.
Η Μαρίν Λεπέν
προχώρησε στην αλλαγή του ονόματος του κόμματος που ίδρυσε ο πατέρας της
πριν από σχεδόν μισό αιώνα σε μια απόπειρα να αποβάλει από το κόμμα το στίγμα
του «ακροδεξιού» και «ρατσιστικού» και ως εκ τούτου να διευκολύνει τις
συμμαχίες με άλλα κόμματα.
Ενόψει των ευρωεκλογών, το 2019, η ηγέτις του Εθνικού Συναγερμού ελπίζει να συγκροτήσει
συμμαχίες με κόμματα της φιλελεύθερης και
συντηρητικής δεξιάς και ιδίως με τον Νικολά Ντιπόν-Ενιάν,
με τον οποίο είχε συνεργαστεί και στις γαλλικές προεδρικές εκλογές.
Τον Μάιο του 2017 η ανιψιά της Μαρίν Λεπέν, Μαριόν Μαρεσάλ Λεπέν,
εγκατέλειψε την πολιτική δράση εντός του κόμματος για λόγους προσωπικούς,
οικογενειακούς και επαγγελματικούς (σύμφωνα με δηλώσεις της) και δεν έλαβε μέρος στις
βουλευτικές εκλογές του Ιουνίου του ιδίου έτους. Να σημειώσουμε ότι πρόσφατες
δημοσκοπήσεις στη Γαλλία έδειξαν ότι η δημοτικότητα της Μαριόν ξεπερνά κατά μία
ποσοστιαία μονάδα εκείνη της θείας της, προσεγγίζοντας το 20%.
Παρόλα αυτά, η Μαριόν Μαρεσάλ Λεπέν αποφάσισε να ιδρύσει μια
«Ακαδημία Πολιτικών Επιστημών» στη Λυών: μια ιδεολογική σχολή στελεχών, ένα «ελεύθερο και ανεξάρτητο ίδρυμα, το οποίο
θα εκπαιδεύει τους ηγέτες του Αύριο, εντοπίζοντας εκείνους που έχουν το θάρρος,
την ευφυΐα, την ικανότητα και την διορατικότητα να δρουν αποτελεσματικά προς
όφελος της κοινωνίας». Η σχολή θα λειτουργήσει με την διεξαγωγή σεμιναρίων σε
θέματα πολιτικής, οικονομίας, λαθρομετανάστευσης, κλπ.
Με τις εσφαλμένες αυτές τακτικές και τους ιδιοτελείς χειρισμούς της, με στόχο προφανώς την ανάληψη της γαλλικής
προεδρίας στις επόμενες εκλογές, η Λεπέν
μετέτρεψε το κόμμα που ίδρυσε ο πατέρας της το 1972, από εθνικιστικό σε «δεξιό-συντηρητικό»,
με αποτέλεσμα ο Εθνικός Συναγερμός να καταστεί ένα ακόμη συστημικό ευρωπαϊκό
κόμμα.
Παύλος Γκάσταρης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.